TEACH ME - CHAPTER II 5 [NC]
TEACH ME - CHAPTER II 5 [NC]
เมื่อทุกอย่างเข้าทีจีมินก็จัดการแยกเรียวขาของตัวเองออกเพื่อเปิดช่องทางให้จองกุกได้เข้ามานั่งตรงหว่างขาของตัวเองก่อนที่ริมฝีปากอิ่มจะเปิดกว้างเมื่อเขาสัมผัสได้ถึงสิ่งของอันใหญ่โตที่ค่อยๆชำแลกช่องทางหลังเข้าไป
เปลือกตาหนาของจีมินค่อยๆปรือปิดลงช้าๆเมื่อคุณครูของเขาเริ่มใส่จังหวะรักด้วยการสอบสะโพกส่งท่อนเอ็นเข้าออกช่องทางรักช้าๆ
เมื่อเห็นว่าลูกศิษย์ของเขากำลังนอนหลับตาพร้อมกับเปิดปากออกจองกุกจึงถือโอกาสในจังหวะนี้โน้มตัวลงไปประทับรอยจูบทันที
เขาฉวยโอกาสส่งลิ้นร้อนๆของตัวเองเข้าไปหาพื้นที่เล่นสนุกในโพรงปากอุ่นของจีมินโดยที่ร่างกายส่วนล่างก็ยังคงทำงานอยู่ตลอดเวลา
บรรยากาศภายในห้องนอนที่เคยเงียบสงบตอนนี้กลับถูกแทนด้วยเสียงการสั่นของขาเตียงที่ดังแข่งกับเสียงอื้ออึงในลำคอของคนทั้ง
2
ที่บรรเลงบทรักกันอยู่ สะโพกหนายังคงสอบเข้าออกส่งลำเอ็นตัวเขื่องเข้าไปแตะขอบสวรรค์ของคนตัวเล็กอย่างต่อเนื่อง
สร้างความรู้สึกเสียวซ่านให้กับคนใต้ร่างจนมือเรียวต้องจิกลงบนเตียงเพื่อระบายความรู้สึกทั้งหมด
มันคงเป็นการย้อนความหลังที่ห่างหายกันไปกว่า 7 ปี ทุกๆสัมผัสที่ทั้งคู่ได้รับมันเหมือนกับในอดีตไม่มีผิด
7 ปีแล้วที่พวกเขาไม่ได้เจอกัน
7 ปีแล้วที่พวกเขาไม่ได้สัมผัสกัน
และวันนี้คือวันที่พวกเขาตัดสินใจแล้วที่จะเลือกเดินตามใจของตัวเอง
ความอ่อนโยนบนความเร่าร้อนที่จองกุกส่งมาให้กับอดีตลูกศิษย์ของเขายังคงเป็นอะไรที่จีมินไม่อาจต้านทานได้
รวมไปถึงเสียงครางอันหวานหูพร้อมกับในหน้าหวานที่กลายเป็นใบหน้านางแมวยั่วสวาทของจีมินก็ยังคงเป็นตัวกระตุ้นอารมณ์ให้กับจองได้เป็นอย่างดี
จากจังหวะเนิบนาบในช่วงแรกกลับกลายเป็นจังหวะที่เร่าร้อนเมื่อช่องทางรักขอคนใต้ร่างขยับขยายเพื่อรับกับสิ่งใหญ่โต
สะโพกหนาจัดการสอบเข้าออกด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้นส่งลำเอ็นอันแข็งขืนเข้าออกช่องทางรักของคนใต้ร่างจนสุดลำ
ปลายหัวถูกส่งเข้าไปแตะขอบสวรรค์ด้านในจนคนตัวเล็กต้องเปล่งเสียงร้องออกมาเพราะความเสียวซ่านจนร่างกายสั่นเทิ้ม
“อ๊า อื้อ!!”
“ถ้าเจ็บก็บอก”
“เจ็บ...... แต่...... ดี”
เมื่อได้ยินดังนั้นใบหน้าหล่อก็ถึงกับยกยิ้มขึ้นมาทันทีก่อนที่จะส่งลำแขนแกร่งไปโอบเอวบางและอุ้มให้ร่างบางลุกขึ้นมานั่งบนหน้าตักของตัวเองโดยที่ส่วนนั้นยังคงเชื่อมต่อกันอยู่
ก้นมนที่กดลงจนกลืนแก่นกายไปจนมิดลำทำเอาปากอิ่มของจีมินเปิดออกทันที
ลำแขนเรียวยกขึ้นมาคล้องคอจองกุกเอาไว้
ใบหน้าหวานที่อยู่สูงกว่าใบหน้าหล่อก้มลงมามองสบประสานกับดวงตาคู่คมก่อนที่จีมินจะตัดสินใจประกบริมฝีปากของตัวเองลงบนริมฝีปากของคุณครูหนุ่มอย่างซุกซน
เนิ่นนานจนเขารู้สึกว่าร่างกายกำลังจะประทุ
สะโพกมนที่กลืนกินท่อนเอ็นก็เริ่มจัดการบดส่วนนั้นจนคนโดนกระทำถึงกับครางเสียงต่ำออกมา
“ฮืมมมม”
ใบหน้าหวานหลุดยิ้มออกมาด้วยความชอบใจที่ได้แกล้งคนตรงหน้าที่กำลังอยู่ในการควบคุมของตัวเอง
ก่อนที่เขาจะเริ่มเปลี่ยนจากการบดขยี้เป็นการขยับสะโพกขึ้นลง ร่างบางเริ่มขย่มตัวเองอยู่บนหน้าตักของคุณครูหนุ่มก่อนที่ความเร็วจะเพิ่มมากขึ้นเมื่ออารมณ์แตะเข้าถึงจุดสูงสุด
จองกุกปล่อยให้ลูกศิษย์ของเขาได้เล่นสนุกไปฝ่ายเดียวได้สักพัก
เมื่อสัมผัสได้ถึงเม็ดเหงื่อที่แผ่นหลังบางเขาก็จัดการเอนตัวเองลงนอนบนเตียงหลังโตพรางดึงให้จีมินเอนตามลงมาด้วย
และทันทีที่เอนตัวลงนอน ใบหน้าหวานก็ซบลงที่อกแกร่งของคุณครูหนุ่มทันทีพรางปล่อยลมหายใจถี่รัวออกมา
“เหนื่อยเหรอ?”
ใบหน้าหวานพยักขึ้นลงเพื่อตอบคำถามให้กับคนถามอย่างจองกุก
มือหนาของคุณครูหนุ่มค่อยๆยกขึ้นมาเกลี่ยผมที่เปียกไปด้วยเหงื่อของคนที่นอนซบอกของเขาพรางเอ่ยคำพูดที่ทำเอาคนได้ฟังถึงกับหน้าเปลี่ยนสี
“แต่ฉันยังไม่เหนื่อย”
ว่าแล้วจองกุกก็จัดการหมุนตัวเองให้กลับมาเป็นฝ่ายอยู่ด้านบน
ไม่รอช้าเขาจัดการแยกขาเรียวของคนตรงหน้าออกและจับมันพาดไว้บนบ่าของตัวเอง
เขาส่งลำเอ็นที่ปลายหัวเบ่งบานเต็มที่สอดเข้าทางช่องทางรักของคนตรงหน้าช้าก่อนจะเริ่มสานต่อบทรักที่ค้างมาจากเมื่อครู่ต่อ
ทันทีที่สะโพกหนาเริ่มขยับ
เสียงครางอันหวานหูก็ถูกเปล่งออกมาทันทีอย่างรู้งานแข่งกับเสียงของเตียงที่ดังขึ้นตามแรงขยับของคนด้านบน
เมื่อเห็นว่าเสียงร้องที่เปล่งออกมาเริ่มดังมากขึ้นจองกุกก็จัดการโน้มตัวเองลงไปประกบปากคนตรงหน้าเพื่อกักเก็บเสียงพร้อมกับส่งลิ้นร้อนเข้าไปควานหาความสนุกสนานโดยที่ช่วงล่างยังคงทำงานอย่างต่อเนื่อง
เนิ่นนานจนกระทั่งเขาเดินทางมาใกล้ถึงจุดสุดยอด
จองกุกค่อยๆละรอยจูบออกจากริมฝีปากของอดีตลูกศิษย์อย่างอ้อยอิ่ง
ก่อนที่จะจัดการท่าทางของตัวเองและคนตรงหน้าให้พร้อมรับกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
เมื่อเข้าทีเรียบร้อยจองกุกก็ไม่รอช้าเริ่มสอบสะโพกหน้าเข้าออกช่องทางรักด้วยความเร็วที่เพิ่มมากขึ้น
“อ๊ะ! ฮะห์ อื้อ!! ครู....”
ณ
วินาทีนี้ห้องนอนกลับเต็มไปด้วยเสียงครางของจีมิน
เสียงเสียดสีกับของเตียงนอนที่กำลังรองรับบทรักอันเร่าร้อนของคน 2 คนและเสียงของเนื้อที่ตีกัน และเมื่ออารมณ์เข้าถึงจุดสูงสุด
จองกุกกระตุกตัวเองเพื่อคัดหลั่งเอาน้ำพันธุ์สีขาวขุ่นออกมาจนหมดสิ้น
เมื่อบทรักสิ้นสุดลงจากห้องนอนที่เต็มไปด้วยเสียงมากมายกลับเหลือเพียงเสียงหอบอายใจของคน
2 คนที่เพิ่งบรรเลงบทรักอันเร่าร้อนจบไป
จองกุกค่อยๆโน้มตัวเองลงไปกอดร่างของอดีตลูกศิษย์เอาไว้โดยที่อีกฝ่ายก็กอดตอบเขาเช่นกัน
“ฉันคิดถึงเธอ จีมิน.... คิดถึงมาก”
”มาบอกคิดถึงผมตอนนี้นี่นะ หึ! มันไม่โรแมนติกเอาซะเลย”
คุณครูหนุ่มค่อยๆละอ้อมกอดออกจากร่างของอดีตลูกศิษย์ก่อนจะส่งริมฝีปากบางไปประกบกับริมฝีปากอิ่มของจีมินเพื่อเชยชิมความหวานละมุนของรอยจูบที่ห่างหายไปนาน
เขาส่งลิ้นเข้าไปควานหาความสนุกในโพรงปากอุ่นของอดีตลูกศิษย์อย่างได้ใจ
เนิ่นนานจนมุมปากเริ่มมีน้ำสีใสไหลออกมาคุณครูหนุ่มจึงตัดสินใจละริมฝีปากออกมา
เขาค่อยๆใช้หัวแม่มือบรรจงเช็ดที่ริมฝีปากของคนตรงหน้าช้าๆพรางยกยิ้มออกมาเมื่อเห็นพวงแก้มเนียนของคนตรงหน้ากำลังขึ้นสี
“เขินเหรอ?”
“เปล่า”
“แล้วทำไมหน้าแดง”
“มัน..... ร้อน”
“.....”
“แล้วก็...... จุกด้วย”
“หือ? จุกเหรอ? ไม่สบายหรือเปล่า”
“เปล่า แต่.....คุณยังไม่เอามันออก”
เมื่อได้ยินดังนั้น
จองกุกก็คิดขึ้นได้ทันทีว่าเขายังไม่ได้ถอดแก่นกายของตัวเองออกจากช่องทางรักของจีมิน
ไม่รอช้าเขารีบจัดการเอามันออก และสิ่งที่ได้เห็นก็ทำเอาดวงตาคู่เรียวของจีมินต้องเบิกโพรงทันที
มันคือน้ำพันธ์สีขาวขุ่นที่คุณครูหนุ่มหลั่งออกมาจนเต็มถุงยาง โชคดีแค่ไหนที่มันไม่ทะลักออกมาด้านนอก ไม่อย่างนั้นสิ่งที่พวกเขาไม่คาดคิดอาจจะเกิดขึ้นก็ได้......
To be continue.......
To be continue.......
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น